ሁሉም ትርፍ የግል ገንዘቡ ስለሆነ የግለሰብ ሥራ ፈጣሪ (IE) ለራሱ ደመወዝ አይከፍልም። ነገር ግን የመጀመሪያዎቹ ሰራተኞች ለግለሰብ ሥራ ፈጣሪዎች ሲታዩ ደመወዙን በትክክል እንዴት ማስላት እንደሚቻል ጥያቄው መነሳቱ አይቀሬ ነው ፡፡
መመሪያዎች
ደረጃ 1
የደመወዝ ስሌት የሚደረገው በቅጥር ውል ውስጥ በተቀመጠው የደመወዝ ቅፅ እና መጠን መሠረት ነው ፡፡ የሚሰሩትን ሰዓቶች ወይም ቀናት ብዛት (በጊዜ-ተኮር ስርዓት) ወይም የተሰጡትን የአገልግሎቶች መጠን ፣ የተሸጡ ሸቀጦች (በቁራጭ-ተመን ስርዓት) መወሰን አስፈላጊ ነው ፡፡
ደረጃ 2
አስፈላጊ ከሆነ የተለያዩ ድጎማዎች በሠራተኛው ደመወዝ ላይ ይጨመራሉ ፡፡ ለምሳሌ በክልሉ የአየር ሁኔታ እና የሥራ ሁኔታ ላይ በመመርኮዝ ፡፡ እንዲሁም አንድ ግለሰብ ሥራ ፈጣሪ ለጥሩ የሥራ ውጤት ጉርሻ የመክፈል መብት አለው ፡፡
ደረጃ 3
የደመወዙ መጠን ከተሰላ በኋላ የግለሰቡ ሥራ ፈጣሪ ክፍያዎችን መጀመር ይችላል። የተሰላው ደመወዝ በሁለት ክፍሎች መከፈል አለበት - የቅድሚያ ክፍያ እና የመጨረሻ ክፍያ። የቅድሚያ ክፍያ በቋሚ መጠን (ለምሳሌ 5 ሺህ ሮቤል) ወይም በተከናወነው ሥራ መጠን ላይ ሊከፈል ይችላል። የደመወዝ ክፍያዎች አሰራር እና ጊዜ መመዝገብ አለባቸው ፡፡
ደረጃ 4
በሠራተኛው ፊርማ መሠረት በመግለጫው መሠረት ደመወዝ በጥሬ ገንዘብ መስጠት ይችላሉ ፡፡ በሩሲያ ውስጥ በ 2004 በስቴት ስታትስቲክስ ኮሚቴ የፀደቀ አንድ ወጥ የሆነ መግለጫ አለ ሌላኛው አማራጭ ደመወዙን ወደ ሰራተኛው የግል የባንክ ሂሳብ ማስተላለፍ ነው ፡፡
ለማንኛውም የክፍያ አማራጭ የግለሰብ ሥራ ፈጣሪ ለእያንዳንዱ ደመወዝ ደመወዝ ለማስላት ግቤቶችን የሚያንፀባርቅ ደመወዝ ለእያንዳንዱ ሠራተኛ መስጠት አለበት ፡፡
ደረጃ 5
ከሁሉም ገቢዎች (ደመወዝ እና ጉርሻ ጨምሮ) 13% ወደ የግል የገቢ ግብር በጀት (ለሌላ ነዋሪ 30%) ማስተላለፍ አስፈላጊ ነው ፡፡ የግለሰብ ሥራ ፈጣሪ በዚህ ጉዳይ ላይ እንደ ግብር ወኪል ይሠራል ፡፡ በሠራተኞች እጅ ደመወዝ የሚወጣው የግል የገቢ ግብርን ከግምት ውስጥ ሳያስገባ ነው ፡፡ በዚህ ሁኔታ የግል ገቢ ግብርን ማስተላለፍ በወር አንድ ጊዜ ብቻ ይደረጋል - ለመጨረሻው ስምምነት በሚከፈለው ቀን።
ደረጃ 6
ሌሎች ተቀናሾች ከሠራተኛው ደመወዝ በአፈፃፀም ሰነድ መሠረት ሊደረጉ ይችላሉ - አበል ፣ ሌሎች ቅጣቶች ፣ ወዘተ ፣ ግን ከደመወዙ ከ 70% አይበልጥም ፡፡
ደረጃ 7
እንዲሁም አንድ ግለሰብ ሥራ ፈጣሪ በ PFR እና በ FSS ውስጥ ለሠራተኛ ተቀናሽ ለማድረግ ከራሱ ገንዘብ ግዴታ አለበት። ለበጀት-የበጀት ገንዘብ በአማካይ የታክስ መጠን 30% ያህል ነው።
