ትርፍ በሚያገኙበት ጊዜ ባለው ሕግ መሠረት ሥራ ፈጣሪዎች ግብር መክፈል አለባቸው ፡፡ ሆኖም ግብርን ለማስላት በኪሳራ እና ወጪ ላለመሆን ፣ ወጭዎችም ከግምት ውስጥ ይገባሉ ፣ ለምሳሌ በትራንስፖርት ላይ ፣ ከትርፍ መጠን በሚቀነሱት ፣ በዚህም የግብር መጠንን ይቀንሰዋል።
መመሪያዎች
ደረጃ 1
በሩሲያ ፌደሬሽን የግብር ሕግ መሠረት ድርጅቶች ከሸቀጦች አቅርቦት ጋር የተያያዙ ወጪዎችን ከግምት ውስጥ ማስገባት እንዳለባቸው ራሳቸው መወሰን ይችላሉ ፡፡ በተጨማሪም ፣ በተለይም ለትራንስፖርት ወጪዎች እነሱን ለማጥፋት የሚያስችሉ ሦስት መንገዶች ተዘጋጅተዋል ፡፡ የመጀመሪያው እንደዚህ ያሉ ወጪዎችን እንደ ቀጥተኛ ያልሆነ ዕውቅና መስጠት እና በአንድ ጊዜ መፃፍ ነው ፡፡ ሁለተኛው ወጭዎችን በቀጥታ ማወቅ ነው ፣ ይህም ማለት በእቃዎቹ ወጭ ውስጥ አቅርቦትን ማካተት ማለት ነው (የሩሲያ ፌዴሬሽን የግብር ሕግ ቁጥር 320 አንቀጽ 3) ፡፡ ሦስተኛው አማራጭ እንዲሁ ቀጥተኛ ሆኖ መታወቅ ነው ፣ ነገር ግን የትራንስፖርት አገልግሎቱን በእቃዎቹ ዋጋ ውስጥ ማካተት እና ከራሳቸው እቃዎች ዋጋ ጋር ተመጣጣኝ መፃፍ አይደለም ፡፡
ደረጃ 2
ነገር ግን ያልተሸጡ ሸቀጦችን ሚዛን የሚያመለክተው የቀጥታ ወጭዎች መጠን በሌላ የሪፖርት ጊዜ መጀመሪያ ላይ ተሸካሚውን ከግምት ውስጥ በማስገባት በአማካይ መቶኛ መሠረት ሊወሰን ይገባል ፡፡ የዚህ አሰራር ቅደም ተከተል ቀላል ነው ፡፡ ሲጀመር በወሩ መጀመሪያ ላይ ባልተሸጡ ሸቀጦች ሚዛን የሚከፈለው የቀጥታ ወጪዎች መጠን አሁን ባለው የሪፖርት ጊዜ ውስጥ ከተጠቀሰው መጠን ጋር እንደሚመጣጠን ነው ፡፡
ደረጃ 3
በተመሳሳይ ጊዜ የተሸጡ ዕቃዎችን የማግኘት ዋጋ እና በሪፖርቱ ማብቂያ መጨረሻ ቀሪ ያልተሸጡ ዕቃዎችን የማግኘት ዋጋ ይሰላል ፡፡
ደረጃ 4
በመቀጠልም የቀጥታ ወጪዎች መጠን ከሸቀጦች ዋጋ ጥምርታ ጋር አማካይውን መቶኛ ማስላት ያስፈልግዎታል።
ደረጃ 5
ከዚያ በአማካኝ የወለድ ምርት እና በወሩ መጨረሻ ላይ የሸቀጦች ሚዛን ዋጋ እንደመሆኑ መጠን ካልተሸጡ ሸቀጦች ሚዛን ጋር የሚዛመዱ የቀጥታ ወጪዎችን መጠን መወሰን ያስፈልግዎታል።
