በድርጊቱ ሂደት ውስጥ አንድ ድርጅት በሪፖርት ጊዜ ውስጥ ገቢ በማይኖርበት ሁኔታ ውስጥ ራሱን ሊያገኝ ይችላል ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ ለሠራተኞች ደመወዝ ፣ ለሪል እስቴት ኪራይ ፣ ለኤሌክትሪክ ፣ ለነዳጅ ወዘተ ወጪዎች ተከፍለዋል ፡፡ በዚህ ሁኔታ ብዙዎች በሂሳብ እና በግብር ሂሳብ ውስጥ እነዚህን ወጭዎች የማንፀባረቅ ችግር አጋጥሟቸዋል ፡፡
መመሪያዎች
ደረጃ 1
በሪፖርቱ ወቅት ኩባንያው ያከናወናቸውን ወጪዎች በሙሉ ይተንትኑ ፡፡ በ PBU 10/99 በአንቀጽ 17 እና 18 መሠረት በዚህ ወቅት ግምት ውስጥ መግባት አለባቸው ፣ የገቢ አቅርቦት ምንም ይሁን ምን ፡፡ ሁሉንም ወጪዎች እንደ ዓላማቸው ይከፋፈሉ እና የሚዛመዱትን የሂሳብ ሂሳብ ይወስናሉ።
ደረጃ 2
ለሂሳብ 20 "ዋና ምርት" ዕዳ ምርቶች ፣ ምርቶች አቅርቦት ወይም የሥራ አፈፃፀም ቀጥተኛ ወጪዎችን ይፃፉ ፡፡ በሂሳብ 26 "አጠቃላይ ወጪዎች" ወይም በሂሳብ 44 "የሽያጭ ወጪዎች" ላይ ትርፍ ለማግኘት የታቀዱትን ወጪዎች ያንፀባርቁ።
ደረጃ 3
ከዚያ በኋላ በድርጅቱ የሂሳብ ፖሊሲ ላይ በመመርኮዝ ለሂሳብ መዝገብ 20 ፣ 23 “ረዳት ምርት” ፣ 29 “የአገልግሎት ተቋማት እና ምርት” ወይም 90 “ሽያጮች” ይጻ themቸው ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ ፣ በአንዳንድ ሁኔታዎች ፣ በገቢ እጥረት የተነሳ አካውንት 90 ን መጠቀሙ ትክክል አይሆንም ፡፡
ደረጃ 4
በአሁኑ የሪፖርት ወቅት ገቢ ከሌለ የወጪ ሂሳቦችን ቀሪ ሂሳብ ሳይለወጥ ይተዉት ፡፡ ሊሸጥ የሚችለው ሽያጩ ከቀጠለ ብቻ ነው። በእነዚህ ሂሳቦች ላይ ያሉ ሂሳቦች በሂደት ላይ ያለውን የሥራ ዋጋ መጠን ይወስናሉ።
ደረጃ 5
በጥሬ ገንዘብ ላይ የተመሠረተ የገቢ ግብርን ሲያሰሉ በግብር ሂሳብ ውስጥ ሁሉንም ወጪዎች ከግምት ውስጥ ያስገቡ ፣ በሪፖርቱ ወቅት ምንም ዓይነት ገቢ ቢኖር ምንም ችግር የለውም ፡፡ የማስላት ዘዴው ጥቅም ላይ ከዋለ ታዲያ እንደየአላማቸው ዋጋዎቹ ተሰርዘዋል ማለት ነው። ሁሉንም ወጭዎች በቀጥታ ፣ በተዘዋዋሪ እና ባልተገነዘቡ ይከፋፈሏቸው። ቀጥተኛ ወጭዎች በትርፍ ቅነሳ ላይ ተጽዕኖ ያሳድራሉ ፣ ስለሆነም ያለ ገቢ ግብር ከሚሰጡት ኩባንያዎች በስተቀር በግብር ሂሳብ ውስጥ ሊንፀባረቁ አይችሉም ፡፡ በሩሲያ ፌደሬሽን የግብር ሕግ ቁጥር 318 አንቀጽ 2 በአንቀጽ 2 ላይ እንደተመለከተው ገቢን ለማመንጨት ቀጥተኛ ያልሆኑ እና ያልተገነዘቡ ወጪዎች እንደአሁኑ ጊዜ ወጭዎች ሙሉ በሙሉ ተሰውረዋል ፡፡
